یک حرفه ای موفق در طراحی لباس ایده های بزرگ و کوچک در سر دارد
یک حرفه ای موفق باید بتواند دوازده ماه قبل از فصل مد ، مجموعه ی کاملی ازلباس ها را در ذهن داشته باشد. این امر نیازمند توانایی ارزیابی یک پارچه ای از پیشرفت های وسیع فرهنگی، تجارت مد ، برآورده کردن نیاز های مشتری ،بودجه و مراحل ضروری تولید و تحویل است . هم زمان , یک طراح باید در هر موردی ، جزییات پایه ای را بشناسد. از تقسیم بندی پارچه گرفته تا استفاده از رنگی خاص و اندازه ی دکمه ها.
چطور یک اسکیس را به نمونه ی اولیه ی لباس تبدیل کنیم
برای بهره برداری از طراحی نمای اولیه ی یک لباس به شکلی سه بعدی ، دو روش استفاده می شود. برای لباس هایی که ساختار پیچیده ای دارند معمولا پارچه ای نازک پشت نما به صورت امتحانی به دور فرم کشیده می شود. سپس با تودوزی ،دوختن درز ها و تنظیم آن به مناسب ترین شکل روی مدل پوشانده می شوند.
بعد از آن، پارچه ی پشت نما را برداشته روی میز قرار می دهیم تا الگوی قسمت های مختلف به صورت دقیق تری اعمال شود.اما در بیشتر موارد لباس ها با روی میز قرار گرفتن و تطبیق الگوی لباس های موجود به روی شان ایجاد می شوند. الگوها به پارچه ی پشت نما انتقال می یابند و دوباره روی آن اصلاحات نهایی صورت می گیرد
در هر دو روش، برای خلق یک نمونه روی پارچه ی پشت نما به تکرار نیاز است. هنگامی که نمونه ی لباس آماده شد روی مدل اندازه می شود و بعد از تنظیمات نهایی، روی پارچه ی مورد نظر برش می خورد.
همیشه مساله ی سلیقه مطرح نیست
تفاوت نظر در مد امری عادی است. اما این به آن معنی نیست که همه ی نظرات برابر هستند یا تنها بر اساس ترجیح و سلیقه ی افراد تعیین می شوند. شاید اغلب به تفاوت در دانش بر می گردد. در حقیقت هر چه فرد بیشتر درباره ی پارچه ، اندازه ، ساختار، رنگ و دوخت بداند انتخاب او در مد کیفیت بیشتری خواهد داشت.
قبل از رد کردن نظرات مخالف در یک نقد، به عنوان مسئله ای بر پایه ی ترجیح شخصی ، از خودتان بپرسید «چه کسی بین ما به لحاظ مهارت شایسته تر است؟»و این احتمال را در نظر بگیرید که با پذیرفتن نقد-در مقایسه با رد کردن آن – شما فراتر از خودتان و دانش حال تان پرورش خواهید یافت و پیشرفت خواهید کرد.