نظریه مد و طراحی لباس

دو نظریه بلند پروازانه در مد

اشتباهات بزرگ مرتکب شوید.از ورود به راهی که کمترین مقاومت و مخالفت را در پی دارد بپرهیزید.

برنامه ها و آرزوهایتان را فراتر از توانایی تان بچینید.بهتر است که رویایی سرشار از نبوغ داشته باشید و به آن نرسید تا اینکه چیزی معمولی را بخواهید و به آن مایل شوید .واکنش برانگیزانید. صرفا برای آزمودن چیزهای نو و دیدن نتیجه ی کار حرکت های پر شور و احساساتی انجام دهید. آنچه شما از قبل در آن خوب هستید را دوباره انجام ندهید چیزهای نااشنا را امتحان کنید تا گنجینه ای ارزشمند بسازید .برای یک مجموعه تعداد زیادی لباس و تزییناتطرح بزنید تا بنابر ضرورت بتوانید تعدادی را حذف کنید.

ایده های بزرگ را در ابعاد کوچک به اجرا بگذارید .نیازی نیست در هر جز یک مجموعه جذابیت ساختاری و روابط پیچیده ی ریاضی ایجاد کنید. آنها زائد غلو شده و خسته کننده به نظر خواهد رسید .درست مثل تئاتر که شخصیت های پس زمینه و پشت پرده تلاش دارند تا شخصیت های اصلی بهتر به چشم بیایند یا در سمفونی که وقفه ای کامل اوج گیری مجدد اثر را پر رنگ تر می کند. حرکت های بی پروایانه مد باید در میان عناصر آشنا صورت گیرد تا به صورت استثنا در آید.

درجه بندی کردن سایز در طراحی  لباس

طراحان لباس معمولا جهت بازار فروش لباس زنان برای سایز 8 تولید می کنند  و در حیطه مد برای سایز 4 طراحی می کنند. با درجه بندی سایزها اندازه های کلیدی از گزدن تا کمر ، شانه تا کمر ،صلیب سینه ، جلو پشت سینه ،کمر ، بازو و موارد بسیار دیگر به وجود می آید که امکان تولید سایزهای متفاوت لباس را فراهم می کند .هر کمپانی طراحی از فرمول درجه بندی خاص خودش استفاده می کند که به وسیله ی مدیر تولید برای حفظ یکپارچگی در تناسبات و استایل انجام می شود .

اندام های کوتاه و چاق نیازمند تنظیمات پایه ای در تقسیم بندی ها هستند تا با بدن پوشنده متناسب شوند و این تقسیم بندی ها بر اساس کوچکتر یا بزرگتر کردن سایز 4 یا 8 به دست نمی آیند ، بلکه به صورتی جداگانه الگوبرداری و حتی طراحی می شوند . به همین دلیل است که برای اندام دخترانه  بزرگ سایز مجموعه ای وجود ندارد.