آموزش عکاسی پرتره کلاسیک

آموزش عکاسی پرتره کلاسیک که این سبک از دیرباز مورد توجه افراد مختلف بوده و همیشه رمز و راز و جذابیتی پیچیده و جالب برای همگان داشته است. عکاسی پرتره نیز در دوره های مختلف عکاسی با تحول هایی مواجه شده است و مشهورترین ژانر عکاسی پرتره، ژانر کلاسیک آن است.

تاریخچه و معرفی عکاسی پرترۀ کلاسیک

در سبک عکاسی پرترۀ کلاسیک، تمام تلاش عکاس ها این است که مردم را همان طور که هستند نشان دهند. پرترۀ کلاسیک اغلب جزو پرتره های مینیمالیستی است، زیرا تأکید آن بر قابل تشخیص ترین قسمت سوژه، یعنی چهرۀ آن، است و اهمیت باقی قسمت ها در عکاسی پرتره شاید آن قدرها نباشد. سوژه های عکاسی پرترۀ کلاسیک به طور معمول هیچ کاری انجام نمی دهند، بلکه با آرامش به لنز دوربین خیره می شوند. یکی از مهم ترین عوامل برای موفقیت عکس های پرتره نورپردازی درست بر روی تمام اجزای صورت است. در عکاسی پرتره معمولاً از نورپردازی Chiaroscuro یا Rembrandt استفاده می شود.

از مشهورترین عکاسان سبک پرترۀ کلاسیک می توان به افراد زیر اشاره کرد:

1. جولیا مارگارت کامرون
2. آرنولد نیومن
3. ایروینگ پن
4. یوسف کارش
5. آلفرد استیگلیتز
6. ایموژن کانینگهام
7. فیلیپ هالسمن

عکاسی پرترۀ کلاسیک یک ژانر پیچیده و چند وجهی برای به تصویر کشیدن احساس ها و حالات مختلف است و برای بینندگان و مخاطبان، فرصتی برای همدلی ها و هم ذات پنداری های عمیق ایجاد می کند.

عکس های پرتره کلاسیک

پرتره های اولیه به صورت نقاشی روی پرده ها کشیده می شد. اولین پرتره هایی که با دوربین های عکاسی گرفته شد، نشان دهندۀ وضعیت اجتماعی یا شغل سوژه از طریق لباس ها و محیط و اشیای پیرامون او بود.

عکاسی پرتره امروزه شکل های مختلف و متنوعی به خود گرفته است؛ از کلاسیک و مستند گرفته تا تجربی. پرتره ها در هر ژانری که باشند، همیشه بیانگر تعبیر و بازنمایی خاص و تازه ای از سوژه و لحظه است و بیننده را وا می دارد که به درون خود کشیده شود. عکس های عکاسی پرترۀ کلاسیک غالباً در بیننده احساس ها و واکنش هایی را بر می انگیزد. بعضی عکاس ها مثل لوئیجی انتانی همیشه خودشان سوژۀ پرتره هایی که می گیرند هستند.

عکاسی مثل سیدنی شرمن نیز با به کارگیری روش های گوناگون در عکاسی پرتره، نقش زنان در تاریخ و جامعه را به تصویر می کشد. درست است که رویکرد، سبک و موضوع عکاسان مختلف در عکاسی پرترۀ کلاسیک متفاوت و متنوع است، ولی مسئله این است که زیبایی عکس های پرتره در همۀ این موقعیت ها به بیننده و مخاطب منتقل می شود و آن ها را به شخصیت، احساس ها، ذهن و دنیای عکاس و سوژه اش پیوند می دهد.

امروزه و با ایجاد تحولات دیجیتالی و پیشرفت رسانه های اجتماعی، گسترۀ عکاسی پرتره فقط به کاوش در دنیای درون محدود نمی شود و نقش گفتمان اجتماعی – سیاسی را نیز به عهده گرفته است.