عکاسی از رعد و برق یا همان صاعقه یکی از هیجان انگیزترین کارها در دنیای عکاسی میباشد. درصورتی که عکاس و یا فرد مبتدی با تکنیک های لازمه آشنا بوده و آنها را به درستی بکار گیرد، میتواند تصاویر خارق العاده و زیبایی را ایجاد نماید. با اینحال مهمترین نکتهای که در این کار وجود دارد، رعایت نکات ایمنی است. مطمئن شوید که مکانی که برای عکس برداری انتخاب کردهاید، کاملا از گزند رعد و برق، امن باشد.
زمانی که میتوانید صاعقه را مشاهده کنید، بدین معناست که رعد و برق حتما آنقدر به شما نزدیک است که امکان دارد به شما برخورد کند. اگر نگران جان خود هستید پس به هیچ عنوان از صاعقه در یک منطقه باز عکس نگیرید. خصوصا اگر آب، درختان بلند یا سایر سازه ها در نزدیکی شما قرار دارد. حداقل 50 فوت (15 متر) از آب و درختان بلند فاصله بگیرید و از مکان های در معرض رعد و برق اجتناب کنید.
برای آموزشهای بیشتر نیز میتوانید در کلاس عکاسی شرکت کنید
فهرست مطالب
تجهیزات لازم برای عکاسی از رعد و برق
از تجهیزات اساسی و مهم برای عکاسی از رعد و برق، یک دوربین DSLR یا دوربین بدون آینه به همراه سه پایه است. دوربین موردنظرتان باید امکان تنظیم کنترل دستی برای سرعت شاتر، دیافراگم و ISO را داشته باشد. همچنین علاوه بر فرمت JPEG، گزینهای برای فایل های RAW نیز دارا میباشد. برای این منظور میتوانید به مطلب مزایا و معایب فرمت RAW در عکاسی مراجعه کنید.
برای عکاسی از صاعقه، باید از سرعت شاتر طولانی استفاده کنید. درصورتی که برای این فرایند سه پایه نداشته باشید، میتواند منجر به لرزش عکس شود. برای لنز عکاسی نیز توصفیه میشود از لنزهای زوم بجای پرایم استفاده کنید. زیرا این لنزها انعطافپذیری بیشتری برای عکاسی از صاعقه در فواصل مختلف بوجود میآورند. همچنین اگر میخواهید منظرهای با ابرهای بزرگ بالای سرتان ثبت کنید، یک لنز با زاویه واید بهتر از یک تله فوتو است.
از دیگر تجهیزات موردنیاز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کابل یا یک کنترل از راه دور مادون قرمز: عکاسی بدون دست زدن به دوربین
- چراغ قوه: ایجاد «رنگ آمیزی» نور در پیشزمینه برای جلوه دادن بیشتر منظره
- یک پارچه لنز یا حوله لنز: جلوگیری از اثابت و یا چسبیدن قطره باران به لنز
- ماشه دوربین MIOPS: عکاسی خودکار؛ ارسال سیگنال به دوربین در لحظه شروع رعد و برق
یافتن مکان مناسب برای عکاسی از صاعقه
طوفان های حاوی رعد و برق و صاعقه تقریبا در همه جا رخ میدهند و باتوجه به زمان مناسب سال، این اتفاق به دفعات بیشتری رخ میدهد. به عنوان مثال در فصل بهار، خصوصا ماه های فروردین و اردیبهشت، همچنین در ماه های آبان و آذر فصل پاییز، چنین توفان هایی زیاد اتفاق میافتد. برای عکاسی از رعد و برق باید مکانی را انتخاب کنید که پیشزمینهای جالب در عکس هایتان ایجاد کند، که احتمالاً فقط نمای بیرون از پنجره شما نیست.
برای یافتن چنین مکانی باید از قبل برنامه ریزی کنید. نباید تازه وسط توفان به دنبال مکان مناسب بگردید. زیرا میتواند هم خطرناک و هم اتلاف کننده وقت باشد. چند نقطه خوب را در نزدیکی محل زندگیتان در نظر داشته باشید تا بتوانید لحظهای برای عکاسی از صاعقه به آنجا بروید. اگر هم در سفر هستید مکان های مناسب برای عکاسی از طوفان را در صورت شروع آنها در نظر بگیرید. به طور کلی هدف این است که مکانی را پیدا کنید که دارای دید خوبی از سطح زیادی آسمان بوده و برخی جزئیات پیشزمینه را که در زیر نور تاریک (حتی در حد یک شبح) جالب به نظر میرسند، داشته باشد. این موارد در کلاس عکاسی آنلاین نیز مطرح میشود
تنظیمات دوربین برای عکاسی از رعد و برق
معمولا فرایند عکاسی از رعد و برق کلا 30 دقیقه طول میکشد. هنگامی که به محل موردنظر رسیدید، دوربینتان را بر روی سه پایه قرار داده و تنظیمات دوربین زیر را پیکربندی کنید:
دستیابی به فوکوس: لنز خود را روی فوکوس دستی تنظیم کرده و سپس تا بینهایت فوکوس کنید. چراکه دوربین های دیجیتالی همیشه نمیتوانند در صورت تاریکی بیش از حد تمرکز کنند، به همین منظور فوکوس دستی بهترین انتخاب است. همچنین مطمئن شوید که تصویر بر روی LCD عقب واضح به نظر میرسد.
تنظیم ISO دوربین: ISO دوربین خود را روی حالت base یا همان کمترین مقدار تنظیم کنید.
قرار دادن دوربین روی حالت Manual: زیرا صاعقه ها هرلحظه باعث روشن شدن منطقه میشوند و ممکن است دوربین شما نوردهی نادرستی داشته باشد.
تنظیم سرعت شاتر: اگر سرعت شاترتان زیاد باشد (مثلاً 5-30 ثانیه)، امکان ثبت بیش از یک صاعقه در تصویر ایجاد شده اما پیش زمینه روشنتر میشود. درنتیجه ممکن است نمای «شبح دراماتیک» را دریافت نکنید.در صورتی که سرعت شاتر دوربینتان کم باشد (مثلاً 1 تا 3 ثانیه)، پیشزمینه بسیار تیرهتر میماند اما عکاسی از رعد و برق دشوارتر میشود.
تنظیم دیافراگم لنز: اگر چیزی نزدیک به پیشزمینه ندارید، با دیافراگم f/5.6 تنظیمات خود را شروع کنید. اما اگر سوژهای در پیشزمینه دارید، از دیافراگم کوچکی برای به دست آوردن عمق بیشتر میدان استفاده کنید.
استفاده از دستگاه تریگر رعد و برق یا فاصلهسنج: بواسطه تریگر رعد و برق، دستگاه به محض تشخیص صاعقه به طور خودکار نوردهی را شروع میکند. در صورتی که این دستگاه را ندارید، فاصلهسنج دوربین خود را شروع کرده و به طور مداوم عکاسی کنید.
بررسی تصاویر: هنگامی که در یکی از عکسهای خود یک رعد و برق گرفتید، تصویر را مرور کرده و مطمئن شوید که تنظیمات به درستی صورت گرفته و صاعقه در معرض دید است.