عکاسی پولاروید نوعی روش عکاسی می‌باشد که در آن پس از چند ثانیه عکسبرداری، عکس به طور چاپی از دوربین خارج شده و به راحتی می‌توانید آنرا مشاهده نمایید. پولاروید ابتدا فعالیت خود را در سال 1937 آغاز کرد. در آن زمان برای پیوند فن آوری قطبش بر روی هر محصول قابل تصور، از جمله فیلم های 3 بعدی و عینک های کاهش تابش خیره کننده استفاده می‌شد. همچنین در طی WW2، شرکت پولاروید محصولات زیادی را برای خدمات مسلح از جمله دستگاه قطبش، دستگاه تماشای مادون قرمز در شب و فیلترهای رنگی برای مسافت یاب ها و پریسکوپ ها طراحی و تولید کرد.
دوربین و عکاسی پولاروید
دکتر لند، مخترع و موسس پولاروید، شرکت خود را در دهه 1930 میلادی راه اندازی کرد. نخستین دوربین پولاروید این شرکت در کریسمس 1948 در مرکز شهر بوستون به فروش رسید. کداک اولین محصول خود یعنی فیلتر قطبش را خریداری نمود. همچنین در دهه های 50 و 60 میلادی، نگاتیوهایی را وارد بازار کرد که پولاروید در بسته های فیلم خود استفاده کرد. در عکاسی، برای ظاهر کردن عکس باید یک پروسه‌ای آنها را در اتاق تاریک قرار داد.
عکاسی فوری با دوربین پولاروید تمام عملیات موجود در اتاق تاریک را در داخل خود فیلم قرار می‌دهد. بدین شرح که ابتدا این فیلم باید از لنز دوربین نور بگیرد تا بتواند آن را به یک تصویر منفی تبدیل کند؛ سپس عکس را معکوس کرده و یک تصویر مثبت ساخته می‌شود. اختراع عکاسی فوری توسط پولاروید، راه جدیدی در عکاسی ایجاد کرد که تنها به فروش دوربین محدود نمی‌شد.
ویژگی عکس های پولاروید
اگر به تصویر زیر توجه کنید، می‌بینید که تمامی عکس های پولاروید دارای حاشیه های سفید رنگ در اطراف خود هستند. معمولا افراد از فضای این حاشیه ها استفاده می‌کنند و از آن برای درج تاریخ و یادداشت بکار می‌گیرند. در اغلب مواقع ابعاد خود عکس مربع است. از جمله سایزهای رایج و استاندارد چاپ پولاروید 7.9*7.9 برای عکس و 10.7*8.9 برای حاشیه است. کاغذ مورد استفاده در این دوربین ها، مانند نمونه کلاسیک معمولا براق است.
عکاسان برجسته و پولاروید
شرکت پولاروید در اواخر دهه 60 میلادی، ایده جالبی را بکار گرفت. این شرکت شناخته شده ترین عکاسان جهان نظیر آنسل آدامز ، ویلیام وگمن و اندی وارهول را استخدام کرد، فضای رایگان فیلم و استودیو را در اختیار آنها قرار داد. در پی این امکانات از آنها خواست که پس از اتمام کار عکاسی ، چند چاپ به شرکت پولاروید بدهند که در مجموعه شرکت از آنها استفاده کند. درنتیجه مجموعه هنرمندان پولاروید توسط 120 استاد شناخته شده به 16000 چاپ رسید. اثر آنسل آدامز ، 198 اثر فیلیپ هالسمن ، 35 اثر ماری الن ماركس و موارد دیگر از طریق رابرت مپلثورپ ، رابرت راوشنبرگ ، اینگ مورات و مارگارت بورك وایت. که اکنون در کتابخانه بنیانگذار پولاروید قرار گرفته است.
سرانجام عکاسی پولاروید
کداک از جمله شرکت ها معروف در تولید دوربین است. در سال 1976، این شرکت، دوربین های عکس فوری خود را وارد بازار کرد. اما 6 روز پس از اعلام این دوربین ها، شرکت پولاروید اعلام كرد كه از شركت فیلم رقیب خود شکایت كرده است. دکتر لند، موسس و مخترع پولاروید، شرکت کداک را متهم به سرقت اختراعات او براي ساخت دوربين هاي جديد کرد. مهندسان شرکت کداک به دوربینی دست یافته بودند که از آن یک فیلم چسبنده و جداکننده پوست (شبیه به نوع مورد استفاده در دوربین های قدیمی پولاروید) استفاده شده بود که کاربر آن را با یک رشته از دوربین خارج می‌کرد.
برای کاهش هزینه های عکاسی پولاروید، این شرکت تصمیم گرفت تقریباً تمامی محصولات جدید فوری و فیلمبرداری را در چین و دیگر کشورها با دستمزد پایینتر تولید نماید. اقدامی که باعث شد پولاروید بیشتر امکانات تولید ماساچوست را تعطیل کند. در اقدامی ساده دیگر، این شرکت خانه قدیمی شرکت خود را در میدان کندال به منظور ساختمانی متعلق به پولاروید در Memorial Drive که مورد سو استفاده قرار گرفته بود، ترک کرد.
جمعی از سرمایه گذاران دارایی های پولاروید را از جمله مجموعه عکس خریداری نمودند. پس از آن اعلام ورشکستگی کردند و به طلبکاران نیز اجازه به حراج گذاشتن محصولات ارزشمند در بایگانی های پولاروید داده شد. پولاروید اعلام کرد که این شرکت تولید فیلم فوری را در سال 2008 متوقف خواهد کرد. در آخر نیز عصر چرخش و چرخش ناگهانی پولارویدها به نقطه پایانی خود رسید. بعد از این اعلام پولاروید، گروهی از کارمندان سابق یک کارخانه تولید فیلم پلاروید در هلند خریداری کردند. این شرکت The Impossible Project نام داشت.
موزه MIT
عکاسی پرتره پولاروید از لیدی گاگا، که در طی یک کنفرانس مطبوعاتی در موزه MIT در کمبریج در سال 2010 رونمایی شد. پولاروید طی یک رویداد مطبوعاتی از اهدای 10 هزار مورد بایگانی به موزه MIT خبر داد. قبل از این رویداد از خانوم گاگا توسط یک دوربین کلاسیک 20 × 24 Polaroid عکس گرفته شد. این دوربین تنها دوربین موجود در جهان است که در استودیویی در شهر نیویورک نگهداری می‌شود.