مد از ایده ها متولد شد
یک پیراهن ساده یا تیشرت می تواند بدون یک مفهوم پایه ای خلق شود اما یک مجموعه کامل به این مفهوم نیاز دارد. یک مجموعه مد باید از ایده ای الهام بگیرد که از واقعیت مادی فراتر رفته و بر اساس گرایش به هنر، زندگی ،زیبایی،اجتماع,سیاست و شخص بوده و به آن ها بپردازد.مثالهای زیر مدهای محبوبی هستند که از ایده های خاصی نشات گرفته اند.
لباس دورپوش طراحی شده توسط دایان فون فورستنبرگ: ایده ی آن از ورود فراگیر زنان به کارگاه های حرفه ای و تمایل آن ها برای نشان دادن قدرت و در عین حال حفظ جذابیت های زنانه شکل گرفت.
دوخت نرم و آراسته ی جورجیو آرمانی : ایده ی آن واکنشی بود به ظهور کسب و کارهای جدید و مدل های تجاری و غیر رسمی دهه ی 1970 و 1980 که در نهایت به پیمودن راهی به سوی جمعه های غیر رسمی که حالا برای ما نامی اشناست انجامید.
گرانج: قبل از این که به مد و ظاهری محبوب تبدیل شود گرانج حرکتی بود که به دنبال آگاهی در مورد شیوه ی زندگی پدید آمد.
در صنعت مد کی چه کار می کند؟
طراح مد: فکر می کند،طراحی می کندو به خلق یک مجموعه یا طبقه بندی آن جهت می دهد.
مدیر تولید: قیمت را بر آورد می کند و برای خانه ی مد یا شرکت طراحی برنامه هایی تدارک می بیند.
الگوکار: شکل های دو بعدی از پارچه را به صورت دقیق، به منظور ایجاد طرحی قابل فهم برای یک لباس سه بعدی مشخص می کند.
برش کار: پارچه را در شکل هایی که الگوکار مشخص کرده است ،می برد.او در خانه ی مد یا کارخانه کار می کند.
نمونه کار: طرح اولیه ی لباس را برای طراح به شکل دوخته شده آماده می کند.نمونه کارها شامل خیاطان،دوزندگان،بافندگان، و گلدوزی کاران می باشند. به کارگرانی که دو یا بیش از دو کار از این مواد را انجام می دهند نمونه کار می گویند.
متصدی ماشین: همان دوزنده ی کارخانه است . متصدی ماشین با نمونه کار تفاوت دارد . در دوره های گذشته خیاط زن به خانمی که متصدی و مسئول رسیدگی به ماشین بود گفته می شد.
دبیر مد: زمینه ی فیلم و عکس در رسانه ها را تعیین و سبک هایی از طراحان مختلف را برای نمایش انتخاب می کند.
فروشنده: کارمند مغازه ی خرده فروشی یا زنجیره ای که لباس های بازار فروش را تعیین می کنند